HAYATIMIZA DAİR
Değişmeyen kurallar vardır bu hayatta,
"Güvendiğin insanlar seni herkesten daha çok acıtanlardır. "
Kim bilir hangi umut tanemizi kırdıysalar alevlenemez oluyor bazen sevincimiz.
Gün geliyor alıştığın yer bile yabancı geliyor işte bu yüzden.
Toprak gibi sessiz oluyorsun
Şimşek gibi gökte gürlüyor feryadın
Sessiz çığlıklar kopuyor içinde bir mana aradığın
Durgun, üzgün ve kırgın oluyorsun.
Güzel olan ne varsa da kısa bu hayatta
Ondandır ya sarılmalar saniyelik,
Ayrılıklarımızsa ömürlük oluyor.
Gülümsemeler anlık,
Hüzünler ise Uzun.
Bir kaçış arıyoruz herbirimiz
Bazılarımız şiirlere tutunuyor,
Bazılarımız şarkılara,
Bazılarımız filmlere,
Bazılarımız kitaplara,
Ama en önemlisi de artık insan, tutunamıyor insana..
Sevmeye korkuyoruz,
Aşılmaz yaralarımız var bizim
İlgi için kıvranıyor olsa da dört bir yanımız
Yine de susuyoruz, sessiz bir bekleyişle gelmeyecek o trenin sesini.
Ne diyordu Halikarnas balıkçısı;
İyi insanlar kırıldıkları zaman sevmeyi bırakmazlar, göstermeyi bırakırlar.
İşte böyle sevgili dostum,
Bir mesajdır sana bu yazdıklarım
Derinliklere daldıkça da kendimizi ve hayatı kaçırıyoruz.
Sen sen ol bunu yapma.
Bir bebeğin gülüşü kadar masumda olsa umutların
Bir anne şefkati gibi pürü pak sevse de gönlün
Bir babanın azmi gibi çırpınsada yüreğin
Bir evlat gibi sar ve sarmalama hayatını
Bugünün bir daha gelmeyecek.
En iyi yazar "Zaman" dır.
Çünkü herzaman günün birinde noktayı koyar..
Yorumlar
Yorum Gönder